Om een bleekgroene sprinkhaan te pakken te krijgen, moet je vroeg opstaan. Letterlijk wel te verstaan: bij zonsopgang heb je nog een beetje kans om een stilzittend – en zelfs poserend – exemplaar te vinden. Maar eenmaal ze opgewarmd zijn, wens ik je veel succes! Het is een heel schuw beestje dat zich niet gemakkelijk […]
Veel succes bij het zoeken! Meer lezen »
Wandelend langs de beroemde Müllerthal-trail in Luxemburg kwam ik een groepje fotografen tegen. Ze klikten erop los. Maar spijtig, zei één van hen, geen insecten! Ik wees op de zwermen die cirkels trokken op het wateroppervlak. Schaatsenrijders dacht ik eerst. Of nee, dansmuggen. Muggen? zei de fotografe, en ze stak haar armen in de lucht
Dat is pas écht hilarisch! Meer lezen »
Je stapt zo over deze hele kleine plantjes op de heide. Ze vallen echt niet op, en het is maar van dichtbij dat je merkt dat ze vol druppeltjes hangen. En druppeltjes zijn meestal heel onschuldig, maar bij zonnedauw is dat niet het geval. Om te overleven op voedselarme heidebodems heeft zonnedauw er namelijk een
Hou jij ook zo van bezoek? Meer lezen »
Bosbeekjuffers maken me altijd een beetje gelukkig. Ze fladderen zo vrolijk en enthousiast rond, en met hun métallisé kleuren trekken ze nog meer de aandacht. Ze brengen leven in de brouwerij. Of liever: in het bos. Of nog liever: in de bosbeek. De mannetjes bewaken hun territorium door er in rond te vliegen. En vanop
Ben jij ook zo’n pietje precies? Meer lezen »
Laat mie moar loopn langs de straete, zo zingt de West-Vlaamse bard Willem Vermandere (laat mij maar lopen langs de straat). In zijn liedje laat hij verstaan dat hij al die luxe van het moderne leven niet meer nodig heeft, hij laat dat achter zich en leeft wel van de liefde. Het is duidelijk dat
Laat mij maar lopen langs de beke! Meer lezen »
