Wie heeft er nu vleugels van papier?

Geschatte leestijd: 2 minuten

Vlindervleugels zijn helemaal niet gemaakt van papier. En ze bestaan ook niet uit een laagje dood materiaal of zo. De vleugels zijn volledig doorbloede, levende weefsels die soepel meegaan in de vleugelslag, en die zowel sterk als licht genoeg zijn om lucht te verplaatsen en de vlinders vliegende te houden. 

Net als de vleugels van alle andere insecten zijn vlindervleugels voorzien van aders die zorgen voor de sterkte. En door de aders stroomt er ook bloed dat zuurstof en voedingsstoffen aanvoert. Vlinders hebben ongeveer 15 aders en de vele vertakkingen zijn bij iedere soort weer anders. 

Zeker dit groot geaderd witje is goed te herkennen aan de hand van de aders alleen. Grote geaderde witjes gaan vaak in groepjes op dezelfde planten slapen, zoals hier op slangenkruid, en op zo’n momenten kan je ze rustig benaderen en bewonderen. Het is pas als de zon hen volledig opgewarmd heeft dat ze er weer vandoor gaan.

De vleugels zijn bezet met microscopisch kleine schubbetjes. Die geven de kleur aan de vleugels, en ook aan die kleurpatronen kan je de meeste vlinders herkennen. De schubbetjes slijten wel af en groeien niet terug, met de tijd kunnen er zo kale plekken ontstaan. Dan zie je dat de vleugels eigenlijk vliezig en doorzichtig zijn. En heel kwetsbaar, dat wel, maar zeker niet van papier!

(beelden van juni 2021, Olloy-de-Viroin)


Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!

13 gedachten over “Wie heeft er nu vleugels van papier?”

      1. Graag gedaan, Maarten!
        Zeg, nog een technisch vraagje: ik zie al een aantal edities niet meer de mogelijkheid om een vind-ik-leuk-duimpje te plaatsen… weet jij hoe dat komt? Ik vroeg me ook af of dat alleen bij mij is, of ook bij anderen?

          1. Ja, dat zou je toch denken, hé – eerst dacht ik dat het aan een slechte verbinding lag, maar intussen ben ik al op verschillende plekken geweest, en nee, nergens is het duimpje nog te vinden. Jammer, ik klikte daar altijd op…

  1. Etienne Van Wambeke

    Mooi mooi, en dan nog met foto’s uit een gebied dat mij al meer dan een halve eeuw nauw aan het hart ligt, Viroinval/ Thiérache.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.