Geschatte leestijd: 2 minuten
Je houdt het niet voor mogelijk hoe vaak ik al heb staan zoeken naar een grote groene sabelsprinkhaan! Je weet zeker dat er eentje zit, want je hoorde ‘m zopas nog luid en duidelijk zingen. Maar die is natuurlijk zo slim om te stoppen met zingen als je dichterbij komt, en zich heel stilletjes te houden.
Door het egale groen met een bruine rugstreep gaat het beest volledig op in de natuur, hoe groot het ook is. Het is meer een groot groen spook. Ik was dan ook heel blij dat ik ‘s morgens in de vroegte eens een minder timide exemplaar aantrof op deze braamstruik!
Sabelsprinkhanen worden genoemd naar de lange, zijdelings afgeplatte en gekromde legboor van de wijfjes. Daarmee kunnen ze heel precies eitjes leggen in schorsspleten of in de aarde. Je moet dus geen schrik hebben om neergesabeld te worden, of gestoken of zoiets. De sabel is bot en prikt niet.
Nee, dan moet je meer uitkijken voor de kaaktanden. Daarmee kan ie je wel een flinke knauw bezorgen. Want dit grote groene spook is een vleeseter. Soms knabbelt ie wel aan planten, maar doorgaans zijn het allerlei kleine beestjes dat ie naar binnen speelt. Die worden gevangen met de gestekelde voorpoten en in stukjes geknipt met die scherpe kaken.
De grote groene sabelsprinkhaan is onze grootste en sterkste sprinkhaan. Met zo’n gewicht is het begrijpelijk dat ie liever kruipt dan vliegt. Als het beest dan toch betrapt wordt, springt het op en vliegt er verrassend snel vandoor.
Maar het vliegen vergaat al gauw in een soort van glijvlucht. Zoals een groot groen spook zweeft het weg, om weer onzichtbaar te worden op het landingsplekje. Daar heb je het, ik mag opnieuw beginnen zoeken!
(beelden van augustus 2024, Scherwiller – Elzas)
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Ha, o.a. daarvoor waren jullie in de Elzas…
Weer wat bijgeleerd over dit fascinerend en fotogeniek wezen. Dank!
Haha, inderdaad Etienne, je ziet hoever ik moest gaan om dat spook te vinden hé!
Dankjewel voor de mooie foto’s en de beschrijving van de gedragingen van de mooie sprinkhaan. Hij gaat idd helemaal op in zijn omgeving. Hoe slaag je er in om die toch te besluipen en voor ons zo nabij te laten voelen?
Dankjewel Lydi! De kunst zit er in om ze ’s morgens vroeg te benaderen, wanneer ze nog niet goed wakker zijn. Alleen dan blijven sprinkhanen een beetje stil zitten.
Ongelooflijk hoe mooi dat monster sprinkhaan is. Met dank aan jouw buitengewone foto’s leren we dat nog meer te appreciëren. Met dank.
Dat doet me veel plezier Dominique, dankjewel hoor!
Ik lees je vertelsels met veel plezier, ook dit keer weer. Maar deze sprinkhaan die jij zocht die ken ik… die zat vorige zomer spontaan ineens op mijn spijkerbroek tijdens een wandeling in de biesbosch. (Eerste reactie:huh? Tweede reactie:foto!) Net op een positie dat ik hem niet kon fotograferen; mijn reisgenoot zag het net op tijd voordat de sprinkhaan weer snel weg was. Bizar zo dichtbij, terwijl je normaal de beestjes moet opzoeken, zocht er eentje nu mij op.
Haha, wat een leuk verhaal Miranda! Het spook zal zich even van verschijningsplaats vergist hebben! Bedankt voor de reactie!
Proficiat dat het je eindelijk gelukt is, en goed voor ons ook natuurlijk!! De close up van het vooraanzicht is echt indrukwekkend en het verhaal, zoals altijd interessant!!
Blij te lezen Annemie, dankjewel hoor! Ik ben er ook best tevreden mee!
Goedemorgen Maarten
Ik spot de grote sprinkhaan en andere sprinkhanen eerder in augustus in mijn tuin. Daarvoor zijn ze waarschijnlijk te klein. Met de kruisspin is dat net zo.
Ik ben steeds verbaasd als ik plotseling een groot groen beest zie rondkruipen. Zo’n log gevaarte en als je te bruusk beweegt is hij in oogwenk weggevlogen!
Ik ben blij dat ik nu weet dat hij een vleeseter is.
Dank u
Prettig WE
Jan
Ha ja dat is waar Jan, eenmaal sommige beestjes volgroeid zijn, vallen ze net wat meer op. Doordat het een vleeseter is, moet een grote groene sprinkhaan heel wat beestjes opruimen om te kunnen uitgroeien. Ook voor jou nog een mooie zondag!
Hai Maarten
Mooie beestjes. Sprinkhanen zie ik bijna nooit. Ze kunnen zich goed verstoppen hoor. Laatst zat er een hele grote op het raam bij mijn zoon. Een gele. En hij heeft er een foto van gemaakt, heel bijzonder. Mooi verhaal van de spooksprinkhaan hoor.
Fijne zondag!
Een grote, gele sprinkhaan? Dat is inderdaad wel heel speciaal hoor Ineke, die zou ik ook wel eens willen zien! Dankjewel en ook voor jou nog een mooie zondag!