De parabel van de onverschilligheid

Geschatte leestijd: 2 minuten

Dierbare parochianen,

Vandaag zou ik even met jullie willen stilstaan bij de onverschilligheid die ons mensen zo eigen is. Onverschilligheid die ontstaat uit luiheid en leidt tot nog meer luiheid. En ledigheid, dierbare parochianen, is het oorkussen van de duivel. Het is onverschilligheid dat ons doet voorbijgaan aan het belangrijkste in het leven, en dat is aandacht voor de andere. Want dat is wat ons écht mens maakt.

En ik weet het maar al te goed, dierbare parochianen, het kost moeite om die aandacht op te brengen. Het vraagt moeite om je op dezelfde hoogte te stellen en om oogcontact te maken. Maar dat brengt zoveel op, zelfs bij de kleinsten onder ons. Zelfs bij de vliegen in het gras, zoals deze gele klitboorvlieg. Kleine vliegjes zien er op het eerste zicht maar gewoon, saai of zelfs lelijk uit. Ze verschuilen zich tussen het gras, en hun larven leven zelfs helemaal binnenin plantenstengels. Ze vliegen op als je voorbijloopt, maar geen mens die opkijkt. In grote aantallen vinden we ze zelfs hinderlijk. 

Maar neem eens die moeite. Sta er eens bij stil. Neem je tijd. Dan zal je merken hoe fijn getekend die vleugeltjes zijn. Hoe fluorescerend die oogjes blinken. Hoe goudkleurig hun velletje oplicht. Hoe dapper ze aan en af vliegen om hun kostje bijeen te scharrelen. Als je maar dicht genoeg komt. Als je maar goed genoeg kijkt. Plots zie je die kleine boorvliegjes zoals ze werkelijk zijn. Prachtige wezentjes die ook maar hun ding doen.

Zo gaat het ook met aandacht voor onze medemens. Op het eerste zicht ziet die er misschien wat eng uit. Of onvriendelijk. Streng. Onverschillig. Maar stel je eens in zijn plaats. Stel je eens op zijn hoogte. Maak oogcontact. Dan, dierbare parochianen, dan ontdek je verrassende kanten. Dan ontdek je wat er binnenin schuilt. En maakt je onverschilligheid plaats voor oprechte dankbaarheid en verwondering. En dat maakt ons allen tot betere vliegen, pardon, mensen!

Tot zover deze lezing.


Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!

13 gedachten over “De parabel van de onverschilligheid”

  1. Wat een doeltreffend verhaal Maarten
    Je slaat de spijker op de kop.
    Elk levend wezentje heeft een betekenis. Elke keer weer weet je te raken met de verhalen erover. Dank je wel.

  2. Maarten, je slaagt er telkens in om je prachtige foto’s in een originele tekst te laten schitteren. Ik voel me opgeroepen om nog meer aandacht te geven aan ‘de kleine wezens.’

  3. Als trouwe lezer van je verhalen kan ik alleen maar schrijven dat ik weer vol verwondering gelezen en gekeken heb!
    Dankjewel,
    Groetjes Lydia

  4. Die boorvliegjes zijn prachtig. De vleugeltjes vallen op door hun mooie tekening. Bij mij jubelt het altijd even van binnen als ik er weer eens eentje zie. Gisteren nog op het bord met fruit wat buiten op tafel staat voor de insecten.
    Dankjewel weer Maarten voor je leuke verhaal en dito foto’s.
    Groetjes Ellen

    1. Ja, jij bent een kenner he Ellen, inderdaad al die verschillende soorten boorvliegen hebben heel mooi getekende vleugeltjes, bejubelwaardig in ieder geval! Dankjewel voor de reactie! 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.