Geschatte leestijd: 2 minuten
Koekoek, hier zit ik! Dat lijkt dit nachtvlindertje precies te roepen. Niets is minder waar natuurlijk, nachtvlinders roepen niet, maken eigenlijk helemaal geen lawaai, alleen het zoemend fladderen van hun vleugels verraadt soms in het donker dat ze er zijn.
De agaatvlinder op deze foto vond ik ’s morgens in de tuin. Zie hieronder een foto van het volledige beestje. Normaal verstoppen nachtvlinders zich dan, maar deze vond het blijkbaar rustig genoeg op zijn blaadje in de struik om te blijven zitten waar hij zat. Tenminste, tot die twee zwarte mieren eraan kwamen. Die kerels slepen dus alles mee naar hun nest dat niet vast zit. En als het toch vast zit, dan bijten ze het los. Ze beten dus ook in zijn poten, en telkens opnieuw moest de agaatvlinder hen afschudden. Tenslotte gaven de mieren het op, en keerden terug naar de grond.
En daar zag de agaatvlinder hen dan terug lopen. Want vanop zijn blaadje had ie een goed uitzicht. Hij zat net op de rand, met zijn kop erover uitstekend. En ik ben eigenlijk zeker dat hij het wel dacht, niet roepend maar telepathisch die mieren uitlachend: Koekoek, hier zit ik nog!
(Foto's en woorden recht vanuit onze tuin in Sint-Amandsberg)