Geschatte leestijd: 2 minuten
Iedereen loopt in zijn leven wel al eens tegen een muur aan. Het is mezelf al meerdere keren overkomen dat ik het hoofd gestoten heb. Letterlijk natuurlijk ook, maar ik bedoel het figuurlijk. Het is met vallen en opstaan dat we ons een weg ploeteren doorheen het bestaan dat we ons leven noemen. Het is niet altijd gemakkelijk.
Maar er zijn muren waar ik maar al te graag tegenaan loop. Grote muur vormt zo’n muren: muren van hoogopstaande, tere stengels bekroond met felwitte sterretjes. De grote witte tapijten van bloemen blinken je al van ver tegemoet op je wandeling doorheen het schemerige bos. Ze zorgen steevast voor een vrolijk moment, en wie houdt daar nu niet van in het leven?
De blaadjes van grote muur zijn heel smal, lang en spits uitlopend, en ze staan paarsgewijs afwisselend telkens in een rechte hoek ten opzichte van elkaar. De bloemblaadjes zijn heel diep ingesneden, waardoor je zou denken dat het er tien zijn, maar het zijn er dus maar half zoveel.
De plantjes geven een hele breekbare indruk en dat zijn ze ook, maar ze haken in elkaar en samen staan ze fier rechtop. Als we nog eens tegen een muur aanlopen in het leven, kunnen we best ermee omgaan zoals grote muur. Steun zoeken bij elkaar en samen de klappen trotseren. Met opgeheven hoofd. We kunnen maar proberen hé!
(beelden uit het Aalmoezeneiebos te Gontrode bij Gent, april 2025)
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Tja Maarten, zo is het leven. De lessen van de natuur zijn onverbiddelijk, maar uiteindelijk de mooiste bloemen. Alleen weten we dat nog niet. Het is de kunst en een gunst dit te leren begrijpen. Jij doet i.i.g. erg je best ons dit te laten inzien. Dank je wel voor je wederom wijze les/verhaal. Fijne zondag nog. Groetjes, Ineke
Mooi gezegd weer Ineke, hartelijk dank en ook voor jou nog een mooie zondag!
Levenslessen ondersteund met biologische weetjes! Moge de inspiratie jou blijven binnenstromen.
Hartelijk dank Etienne!
Steun zoeken bij mekaar en samen klappen trotseren….wat een wijze woorden alweer,Maarten. Deze eenvoudige witte bloemetjes zullen nu wel uitgebloeid zijn. Volgend voorjaar zoek ik ze op.
Dankjewel hoor Lydi! Er staan er nog wel wat in bloei, in het bos zal je ze zeker vinden!
Schone muurfoto :-;
Dankjewel Wim! 😊