Geschatte leestijd: 2 minuten
Iedere dag hebben wij ‘hoog bezoek’ in onze tuin. Hoog, want de gasten komen van boven. Allerlei soorten vliegen, muggen, bijen en wespen springen de een na de ander binnen voor een kort of lang bezoek, en schuiven aan voor een lekker hapje.
Zo ook deze goudwesp. Schitterend beestje, vind je niet ? Er bestaan veel soorten, de een al mooier dan de andere, en allemaal hebben ze die iriserende metaalglans en fluokleurtjes. Deze komt iedere avond langs voor een snelle check van onze rozelaar. Ook de boorgaatjes in de door de zon opgewarmde muur worden grondig geïnspecteerd, om te zien of daar niets lekkers in zit.
Want goudwespen leggen hun eitjes in de holletjes van solitaire wespen of bijen. De larve die uit het eitje komt, vreet dan de voedselvoorraad op die mama wesp of bij zo zorgvuldig bereid en klaargelegd heeft voor haar eigen nakomelingen. En terwijl we toch bezig zijn, wordt de uitgehongerde wespen-of bijenlarve dan vaak ook naar binnen gespeeld. Het verschil met de meeste andere parasieten, zoals sluipwespen, is dat die hun eitjes IN het lichaam van hun slachtoffers plaatsen. De zogenaamde ‘gastheer’ wordt dan van binnenuit helemaal opgevreten door de ‘gast’. Die laatste krijgt dan letterlijk ‘levende vers’ voedsel voorgeschoteld.
Ik hou van bezoek. De gasten moeten er zeker niet zo schitterend uitzien, zolang de gastheer levende vers mag blijven is ‘t al lang goed!
(Foto en tekst recht vanuit onze stadstuin in Sint-Amandsberg)
Ik heb nog foto’s van deze gewone goudwesp!