Eindelijk, het is weer lente!

Geschatte leestijd: 3 minuten

Ieder jaar is er weer die discussie. Wanneer het winteruur moet aangepast worden tot zomeruur, en we een uurtje vroeger uit bed moeten, begint iedereen plots weer problemen te krijgen met zijn biologische klok. Hoe slecht het wel niet is, hoe verstorend voor onze slaap, hoe belangrijk regelmaat wel niet is. We moeten terug leren leven in harmonie met de natuur. Met al dat kunstlicht en al even kunstmatige werkuren brengen we ons levensritme uit balans en gaat het van kwaad naar erger.

Het is waar dat iedere omschakeling verstorend is. Wetenschappelijk gezien volgen we best het natuurlijk ritme van de zon. Het ochtendlicht zorgt dat we wakker worden, het avondlicht maakt ons dan weer slaperig. Maar de tijdstippen waarop de zon opkomt en ondergaat verschuiven steeds, terwijl onze westerse levensstijl regelmatige uren vergt. De vraag is dan nog: welke uren? Niet alleen zit ons land geografisch gezien in de verkeerde uurzone en zouden we beter aansluiten bij Groot-Brittannië dat een uur voor zit op ons. Bovendien doen we daar in de zomer nog een uurtje bovenop, wat nog meer afwijkt van onze biologische klok.

De tijdstippen waarop de zon opkomt en ondergaat verschuiven steeds, terwijl onze westerse levensstijl regelmatige uren vergt.

Met ouder worden, worden we daar allemaal gevoeliger voor, wat een mogelijke oorzaak is van de toenemende slaapproblemen van onze steeds ouder wordende bevolking. Die leiden dan weer tot hart- en vaatziekten, diabetes en burn-out. En dan heb ik het nog niet gehad over de onmiddellijke effecten op de dagen juist na de omschakelingen, zoals een merkbare toename in het aantal verkeersongelukken. Kortom, genoeg redenen om toch wat meer de natuur te volgen.

Dat bedacht ik me allemaal toen ik vandaag een nat plekje van het natuurgebied de Damvallei zag opkleuren van de dotterbloemen en echte koekoeksbloemen. Typische voorjaarsbloeiers die nu volop bloeien. Die vonden het dus blijkbaar niet nodig om de winter af te wachten. Dat is toch nog wat anders dan even een uurtje te verschuiven. Zomaar een volledig seizoen overslaan lijkt me toch nog een ander paar mouwen. Toch is dat onze eigenste natuur, die we zogezegd beter zouden volgen om gezond te blijven.

Dotterbloemen in de Damvallei, volop in bloei in december…

Het komt echter elk jaar wel voor dat enkele planten zich vergissen. Ze reageren op combinaties van licht en temperatuur, en in het najaar is die combinatie enigszins gelijkaardig als in het voorjaar te noemen. De meeste planten hebben evenwel een koudeprik nodig als signaal om over te gaan tot bloeien. Misschien dat het op dit laaggelegen plekje in de Damvallei een tijdje wat kouder is geweest, waardoor deze dotterbloemen en koekoeksbloemen zo van slag zijn? Of misschien zijn het ook al wat oudere planten, die wat gevoeliger geworden zijn? In ieder geval zorgen die felgekleurde bloemen bij mij wel voor een blij lentegevoel, en daar fleur ik helemaal van op. En dat is toch ook goed voor de gezondheid! Of ben ik nu zelf een beetje van slag?


8 gedachten over “Eindelijk, het is weer lente!”

  1. Je bent altijd wat van slag, Maarten. Geen excuses nodig. Join my club. Hier staan nog volop pelargoniums in bloei. In de buurt zag ik ook duizendblad bloeien. Ook niet het ‘juiste’ seizoen. Johan.

    1. Bedankt Johan, goed om weten 😉 En ja blijkbaar staat er nog redelijk wat in bloei, maar het verraste me toch dit vast te stellen midden in de zuiverste natuur.

  2. Lydi Adriaensen

    Prachtige dotterbloemen,zeg! En dat in het Gentse vandaag.
    Vergissingen in seizoenen vallen me ook op bij het gedrag van de vogels.
    Hoe dan ook, het moet geen makkie zijn voor flora en fauna om de klimaatveranderingen te doorstaan.
    Mijn zondag fleurt alvast op met je lentebloemen en het roodborstje voor het raam dat ik vroeger alleen zag als het heel hard sneeuwde.

  3. De koekoeksbloem heeft dan toch niet de Zwitserse klokvastheid.
    Bloeiende bloemen die je opfleuren… mooi gezegd Maarten en uit de Franse taal ontleend.
    En dit terwijl onze rododendrons, oud-Grieks voor roos, volop in bloei staan.
    Met deze woorden hebben we dan toch eens het gevoel uit ons kot te komen.
    Nog twee maanden en het is zomer,… wat gaat de tijd toch snel op onze leeftijd

    Evertjie

  4. ( Op dat van slag zijn zullen we best niet reageren, zeker Maarten ? Want dat zou stress kunnen veroorzaken, wat dan weer slecht is voor het hart, de cholesterol en bijhorende diabetes, enz 🙂 )

    Dat onze (winter)eik nog volop in blad staat zal aan zijn ouderdom liggen : het wordt met de jaren wat moeilijker om zijn blaren af te gooien.
    Dat de meidoornhaag al jaren nieuwe blaren krijgt eer alle oude afgeworpen zijn, dat vinden we ondertussen ook normaal.
    Dat rozelaars nog volop bloeien, dat de linden jong en oud ook twijfelen om hun bladerdek grondwaarts te mikken, dat de tomaten en paprika’s nog bloeien en vrucht maken, we worden het allemaal gewoon.
    Dat de kikker ons nog eens dag kwaakt vanuit de vijver ? Vriendelijk beestje, kent ons ondertussen.
    Maar dat er honderden wintervlinders dartel rondfladderen ? Verdomd, de winter komt er toch aan dit jaar …

    Een wijsheid in dit alles ? Geniet van de natuur, ze blijft je verrassen en verblijden !

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.