Geschatte leestijd: 2 minuten
Wie houdt er nu niet van zo’n vers gebakken, gloeiend hete, goudgele pannenkoek met bruine suiker? Het zalige voldaan gevoel als je er zo een paar naar binnen hebt gespeeld en ontspannen naar achter leunt, met die weeë, wegende warmte in je buik en die broeierige zoetigheid in je mond, terwijl het buiten koud is dat het vriest, dat is toch onbeschrijflijk?
Een betere manier om het lengen van de dagen te vieren is er niet, moeten ze vroeger hebben gedacht. Zo’n ronde gele pannenkoek stond symbool voor de zonneschijf. Vandaar dat er met Maria Lichtmis, op 2 februari, traditioneel pannenkoeken werden gebakken. De datum werd geprikt naar een aloud Joods zuiveringsproces op 40 dagen na de bevalling, in het geval van Maria dus Kerstmis. Maar het vieren van de komst van de lente hangt samen met een ouder, heidens gebruik. En het lengen van de dagen start eerder. Maar er is nog een andere reden waarom we beter nu al pannenkoeken zouden bakken, begin januari, en meer bepaald op Driekoningen.
Want ik vond in het najaar een paddenstoel die heel hard lijkt op een gele pannenkoek bestrooid met bruine suiker. Dat komt omdat ie al een beetje verouderd was. Bij een iets jonger exemplaar zou de ‘suiker’ paarsrood zijn, en verse paddenstoelen zijn zelfs volledig roodgekleurd. Door de groei scheurt de rode bovenlaag open tot kleine schubbetjes en wordt de knalgele ondergrond zichtbaar. Zo transformeert deze paddenstoel helemaal in zijn levensduur. Je vind ‘m meestal in groepjes bijeen. Ze groeien op tamelijk verse stronken van dood naaldhout of in gemengde bossen op arme zandgrond. Hij is eetbaar maar smaakt niet geweldig, toch niet zoals zo’n koninklijke pannenkoek met suiker.
Het gaat om de koningsmantel. Als je die eet, dan toch beter met Driekoningen, niet? De koningsmantel is dus wel heel variabel qua uiterlijk. De hoed heeft echter altijd een gekorrelde rand die er suikerachtig uitziet. Net alsof de koning zijn suikermondje heeft afgeveegd aan zijn rode fluwelen mantel… na het eten van pannenkoeken uiteraard! Smakelijk!
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Heerlijk
Bedankt! En lekker! 🙂
Maarten, het sap kwam me al in de mond bij de eerste foto, maar wat gek…
Ik dacht gisteren nog dat je deze week in de natuur iets zou gevonden hebben dat onze ‘verloren maandag’ ging typeren. Een appelbol met wat poedersuiker kon je zien in een boleet met lichte sneeuw bestrooid! Is dit telepathie geweest? Naar het worstenbrood kan je nog altijd op zoek.💁♀️
Alle gekheid op een stokje: je vond weer superexemplaren. De koningsmantel zag ik nooit eerder… te mooi om op te eten.
Dankjewel hoor Lydi! Te mooi om op te eten inderdaad, dat ik daar zelf niet opgekomen ben! 😊
Maar verloren maandag ken ik niet, en al helemaal niet de traditie om dan appelbollen en worstenbroodjes te eten. Maar ik zal er op letten, wie weet kom ik zoiets wel tegen in de natuur!
Weer eens iets bijgeleerd over paddestoelogie, gastronomie, historie en een snuifje fantasie.
Fantasie? Ikke??? 😊
Hoi Maarten,
Een leuk verhaal heb je weer neergezet.
Ik geloof niet dat ik die paddenstoelen al eens gezien hebt.
Enne…ik krijg trek in een pannenkoek.
Groetjes Ellen
Dankjewel hoor Ellen! Koningsmantel is helemaal niet zeldzaam, maar ook niet zo opvallend. En ik krijg nu ook wel (opnieuw) zin in een pannenkoek! 😄