Schat, wat zie je er bleekjes uit!

Geschatte leestijd: 2 minuten

Het bleek blauwtje komt alleen maar voor op kalkhellingen met de juiste voedselplanten voor de rupsen, en die zijn maar dun gezaaid. Ik vond deze exemplaren in de Ardennen, in augustus. In Nederland vind je bijna alleen nog rondzwervende dieren, daar zijn ze zo mogelijk nóg zeldzamer dus. Waar ze voorkomen vind je er dan weer heel veel samen. Dat kan niet anders bij een gezonde populatie, want onder een bepaald aantal gaat het immers onherroepelijk achteruit. Maar het bleek blauwtje leeft zowiezo graag dicht opeen.

Opwarmend in de zon
Elk op hun stengeltje

Vooral ’s morgens vroeg moet je op die plaatsen dan echt goed opletten waar je loopt, of je valt er nog over. Want dan zitten ze allemaal te wachten tot de zon opkomt, elk op hun eigen stengeltje, netjes verspreid. Als je ongegeneerd door het gras zou struinen, zou je ze de lucht injagen terwijl ze nog nat zijn van de dauw.

Bijna wakker!
Ronddraaiend

En het is juist zo’n heerlijk schouwspel om ze te zien opwarmen in de ochtendzon. De dauwdruppeltjes verdwijnen langzaam en de vlindertjes beginnen meer en meer te bewegen en rond te draaien. De vleugels gaan open en worden naar de zon gericht als mobiele zonnepanelen. En plots slaan de blauwtjes de vleugels uit en zijn ze vertrokken. Dan blijven ze rondfladderen voor de rest van de dag, en pas bij het ondergaan van de zon keert de rust terug…

Rust bij zonsondergang

Bij het bleek blauwtje is alleen het mannetje effectief bleekblauw. Het vrouwtje is donkerbruin. Er zijn nog andere bruine blauwtjes en het blauw verbleekt bij sommige andere soorten, je mag dus niet zomaar afgaan op de kleur om de soorten blauwtjes te onderscheiden. Daarvoor moet je kijken naar de vlekken op de onderkant van de vleugels.

Het vrouwtje van het bleek blauwtje is bruin. Hier opwarmend met de vleugels gericht naar de opkomende zon.

De fladderende vlinders zelf vinden elkaar in volle vlucht door de geurstoffen die ze verspreiden, maar pas van heel dichtbij herkennen ze elkaar op het zicht. En dan moet het mannetje er voldoende bleekjes uitzien, om herkend te worden als aantrekkelijke partner. Alleen dan wordt er gepaard. ‘O schat’, klinkt het dan, ‘wat zie je er heerlijk bleekjes uit!’


Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!

14 gedachten over “Schat, wat zie je er bleekjes uit!”

  1. Hallo Maarten,
    Heb een paar plekjes gevonden waar deze prachtige vlindertjes in redelijke aantallen voorkomen. Het was abrupt afgelopen nadat de beheerder het kruidenveld had gemaaid. Dus op naar volgend seizoen!
    Zoals gewoonlijk heel fijne geschreven en de foto’s zijn ook prachtig.
    groetjes oet Groningen (Oldambt)
    Ko Houtman

  2. Ik ben altijd benieuwd wanneer je mail toekomt, en nooit teleurgesteld.
    Je kan niet anders dan opwarmen bij deze delicate beelden en glimlachen bij het verhaal…

    Gelukkig is de natuur onuitputtelijk en hebben we nog veel te verwachten.
    Bedankt

    1. Dankjewel voor deze mooie reactie hoor, Annemie! En ja, haha, ik zit eigenlijk ook altijd met een glimlach bij het fotograferen en het schrijven, moet zijn dat er iets positiefs aan zit zeker?

  3. Dag Maarten,
    Blijkbaar is het heel moeilijk om de bovenzijde van de mannetjes te fotograferen…
    Dat blijkt uit de foto’s en het verhaal dat ze heeeeel beweeglijk zijn.
    Terug genoten van het heerlijk verhaal.
    Ik wens jou een prettige dag toe.
    Greets
    Jan

    1. Haha, ja, klopt helemaal Jan, ik weet niet of er een verschil is in beweeglijkheid, maar een mannetje heb ik op die manier niet kunnen vastleggen in ieder geval. Ook voor jou nog een prettige dag, en bedankt voor de mooie reactie!

  4. Naar die bleke vlindertjes moet ik dus bij ons niet zoeken,Maarten.
    Heb je ook enige wetenschappelijke uitleg gevonden over het ‘enkel paren als de mannetjes er bleek uitzien?
    Weer prachtige foto’s en een leuke uitleg,waarvoor dank.

    1. Hoi Lydi, met plezier en dankjewel! Ze zijn heel zeldzaam, maar op heide kan je soms een zwervend exemplaar vinden. Zo passeerde er negen jaar geleden eentje in de buurt van Arendonk, dat zal het dichtst in de buurt zijn bij jou (zie http://www.waarnemingen.be). De vlindertjes herkennen elkaar op het zicht, en dan moeten alle uiterlijke kenmerken wel kloppen, het vrouwtje zal geen kostbare tijd en energie steken in een mannetje van een mogelijks andere soort.

  5. Wat een fantastisch verhaal Maarten, met veel fantasie en inspiratie weergegeven. Zie het helemaal voor me en natuurlijk weer wat bijgeleerd!
    Groetjes, Ineke

  6. Geweldig hoe jij hebt genoten van het ontwaken van de blauwtjes. Ik zie het helemaal voor me.
    Dankjewel weer voor je verhaal en op naar het volgende “avontuur”.
    Groetjes Ellen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.