Steltmuggen zijn van het zenuwachtige type. Het is alsof ze met hun lange poten geen blijf weten. Net als langpootmuggen trouwens, waar ze goed op lijken. Ze fladderen maar wat rond en blijven overal aan haperen en tegen botsen. Geen wonder dat mijn jongste zoon hen ooit vliegende spinnen noemde. Als ze dan eindelijk een […]
Dat zal me leren uitkijken! Meer lezen »
Het is nu volop het moment van de margrieten. Overal duiken de grote witte bloemen met het gele hart op. Ze hebben iets weg van mini-spiegeleitjes. De bloemen steken hoog uit boven de andere kruiden en vrolijken de boel op. Ze groeien in groepjes maar kunnen ook hele velden inpalmen. Dit loopkevertje had zelf zo’n
Een spiegeleitje om de dag te beginnen Meer lezen »
Langzaam komt er beweging in de blinkende lijfjes van deze barnsteenslakjes. Door de nachtelijke koelte waren ze helemaal verstijfd, maar het zachte licht van het ochtendzonnetje is voldoende om hen wakker te maken. Glinsterend en blinkend schuiven ze vooruit, nog bedekt met het ochtenddauw. Eenmaal ze wakker zijn, is er geen houden meer aan. Want
Haast je langzaam Meer lezen »
Op een koude zondagmorgen sta ik in de Gentbrugse meersen, op zoek naar wat de natuur te bieden heeft. Het heeft gevroren, er staat een gure wind en de graslanden zien er uit als een troosteloze woestenij. Er lijkt geen voer voor fotografen te bespeuren. Maar mijn blik valt op het bevroren oppervlak van de
Dat is pas een godsgeschenk! Meer lezen »
