achtertuin

Geschatte leestijd: 2 minuten

Er zitten nu ook bevers in onze tuin. Of dan toch in onze spreekwoordelijke achtertuin, want het ‘Gentse Zwin’ is hier maar een boogscheut vandaan. Sinds de sluizen op de Schelde gesloten zijn, slibt deze dode rivierarm langzaam dicht, en ontstaat er een modderlandschap met opslag van riet en wilgen. Bevers kunnen dat blijkbaar wel appreciëren, want sinds kort kan iedereen hier er een aantal bewonderen. En dat mag je dan wel weer letterlijk nemen, want ik denk niet dat er nog plaatsen zijn waar je een bever zo gemakkelijk kan zien als hier in de Schelde te Sint-Amandsberg. Tenzij misschien in de zoo.

Iedere avond kopen ze te voorschijn uit hun burcht aan de sluizen om op hun gemak een rondje te zwemmen voorbij de toeschouwers. In het begin stonden daar honderden mensen, maar daar heb ik me wijselijk van tussen gehouden om niet bij te dragen aan die tweede coronagolf. Maar nu staan daar telkens zo’n tien mensen, rustig te wachten tot het bevervolk voorbij paradeert. Op de filmpjes hoor je duidelijk het geronk van auto’s en brommers en het gebabbel van de toeschouwers, maar daar trekken die beesten zich helemaal niets van aan. Ze zijn duidelijk onverstoorbaar. Ze komen zelfs (opnieuw letterlijk) aangemodderd naar de oever waarop we staan om zich daarin te verschuilen, dus onder onze voeten. Veel dichter kan dus niet.

Toch leuk zo’n achtertuintje.

(foto en tekst recht vanuit onze achtertuin aan de Schelde)

Ik heb nog foto’s van de bever!