Geschatte leestijd: 2 minuten
Uren heb ik lopen zoeken. De Kalkense Meersen zijn groot! 845 hectare, die heb ik helemaal afgelopen. Van ’s morgens vroeg tot ´s avonds laat, alle paadjes af, ieder stuk rottend hout afspeurend, omkerend, aftastend… maar er waren geen paddenstoelen te zien. Dat kan gebeuren, het is dan ook geen bos maar een meersengebied, en het staat meer bekend om de planten en de vogels. Maar zelfs die lieten zich niet zien.
Na al die kilometers begon mijn maag dan toch te rammelen. Een broodjesbuffet zou goed van pas gekomen zijn, om zomaar iets te zeggen. En plots werd dat zomaar onder mijn neus geschoven. Ik passeerde langs een verlaten populierenakker, vol met mooie, verse exemplaren van de populierenleemhoed. En zie eens hoe mooi, die zagen er werkelijk uit als witte sandwiches. En als om op te eten!
De populierenleemhoed is blijkbaar een van de meest gekende, eetbare paddenstoelensoorten wereldwijd. Overal komt ie voor. De soort wordt gedroogd verhandeld, en wordt ook meer en meer thuis gekweekt om vers te eten. Maar dat wist ik op dat moment niet. Dus ben ik er maar afgebleven. Mijn maag moest wachten tot het avondeten thuis. Die sandwiches zouden er nochtans ingegaan zijn als zoete broodjes!
Als (Ã ls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Mjamie, lekker hoor!
Dank Maarten
🙂
Smakelijk! 🙂
Paddestoeltjes smos?
Haha, Anny, deze keer niet! 😊
Je zou er inderdaad zo in bijten. Op één of andere manier voelt de kijker zich door jouw foto’s altijd midden in het gebeuren. Fijne ervaring, bedankt!
Dankjewel hoor Annemie, blij te horen! 😊
De Kalkense Meersen… nooit van gehoord, maar als ik eens met grote honger in de buurt ben..
Dank voor het delen van alweer prachtige foto’s, Maarten.
Bedankt, Lydi! Ja, de Kalkense meersen zijn zeker de moeite waard voor een ommetje, maar of je er eten zal vinden kan ik niet garanderen!😊
Leuk verhaal bij weeral mooie foto’s!
Dankjewel hoor, Lydia! 😊