En toen kwamen de kabouters…

Geschatte leestijd: 2 minuten

Zondagmorgen in het Gentbos. Rust alom. Dan is ieder bos een waar sprookje. Dat gedempt geluid. Die geheimzinnige sfeer. Het zachte licht. Het roept zoveel op. Hier kan er echt van alles gebeuren. Achter iedere bocht van het bospad wacht een nieuw avontuur. Achter iedere boomstam schuilt er weer een ander wezen.

Paddenstoelen passen helemaal in dat plaatje. Uren ben ik ermee zoet om ze mooi in beeld te brengen en die vredevolle, sprookjesachtige sfeer zo goed mogelijk weer te geven. Meestal krijgen ze mij op de knieën, soms ga ik zelfs volledig plat. Alleen heel laag bij de grond kan ik nog wat licht opvangen. Wat een voldoening geeft het om zo ongestoord en creatief bezig te zijn. De tijd vliegt voorbij…

En zoals het soms gebeurt in sprookjes… kwamen toen de kaboutertjes! En was het gedaan met de rust. Van alle kanten kwamen ze toegestroomd. Brullend, roepend, krijsend om ter luidst. Gooiend met modder, slepend met takken, stampend met hun voeten. De kaboutertjes, want zo heten de jongste leden van de plaatselijke scouts, hadden er zin is en dat zal ik geweten hebben! Mijn oren tuiten er nog van. Het was in ieder geval gedaan met de rust.

Laat in de namiddag keerden de kaboutertjes huiswaarts. Als bij toverslag, want zo gaat dat in sprookjes, werd het bos weer vredig stil. Oef. Geef mij voortaan maar een sprookje zonder kabouters!


Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!

10 gedachten over “En toen kwamen de kabouters…”

  1. Wat een prachtige foto’s alweer! Ik kan er uren naar kijken! Je brengt echt de rust en het sprookjesmoment in beeld. Hoop nog veel zo’n prachtige fotoreeksen te mogen zien in deze stijl! Paddenstoelen, mijn favoriete fotomodelletjes in het bos 😍

  2. Dag Maarten,
    Mooie foto’s, in het bijzonder de voorlaatste foto, mooie compositie.
    Persoonlijk zie ik liever wat rustiger achtergronden maar dat is een kwestie van smaak he, dit doet niets af van de kwaliteit van de foto’s.
    Vriendelijke groeten,
    Jan

    1. Hartelijk dank, Jan, ook voor de feedback! Ik ben nog volop aan het experimenteren en dus ook aan het evolueren. Ik probeer de foto zoveel mogelijk te vullen. Dus blij te horen dat een rustige achtergrond ook gesmaakt wordt! ☺️

  3. Wat een prachtige foto’s, geweldig mooie sfeer, inderdaad heel sprookjesachtig. Petje af!
    Dat gestoord worden in de rust …vreselijk vervelend, vinden wij ook. Soms denk ik… kan ik het bos niet kopen zodat ik het helemaal voor mezelf heb…maar ja, dat is natuurlijk weer een ander sprookje.

  4. Herfst in het bos…sprookjesachtiger kan het haast niet met de juiste belichting in de buurt van de mooie paddenstoelen. Ik kan me voorstellen dat je op zo’n momenten van innige natuurbeleving niet gestoord wil worden. Dan het besef: nee Maarten, het Gentbos is niet van jou alleen! Misschien kan je de kabouters je mooie foto’s eens tonen … wedden dat je zo kan bijdragen aan respect voor stille plekken?

    1. Dankjewel Lydi! En het waren best wel geïnteresseerde kaboutertjes hoor, ze kwamen meekijken op mijn schermpje en waren erg onder de indruk. Om daarna verder te spelen, want dat is ook belangrijk!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.