geschenk

Geschatte leestijd: 3 minuten

Wat een teleurstelling op deze voor mij toch wel speciale dag. Konden die mieren nu niet massaal afkomen op mijn suikerbrouwsel? Of nog beter, zo precies vijftig mieren? Of dan toch zoveel dat de mierenmassa zelf het cijferpatroon zou aannemen, en ik had kunnen beweren dat de natuur met mij meeviert? Was dat nu echt zoveel gevraagd? Tja, het is duidelijk dat ik teveel heb verwacht. En dat overkomt me wel vaker in de natuur.

Heb jij dat ook niet, als je zo in de natuur rondloopt? Die verwachtingen? Die stiekeme hoop? Dat je in het bos – plots – oog in oog komt te staan met een zeldzaam dier? Dat je – dankzij je oplettende blik – nog net die lynx ziet wegduiken achter een boom? Helaas, meestal kom ik bedrogen uit. Geen zeldzaamheden, geen spectaculaire ontmoetingen. Dat is weggelegd voor de specialisten. De mannen en vrouwen die er voor gaan.

Want je kan natuurlijk wel het geluk bedwingen door gerichte inspanningen. Natuurrapportages worden gedraaid op de perfecte locatie, in het juiste seizoen, met inzet van hightech apparatuur, gidsen en een ganse ploeg die op zoek gaat naar de zeldzaamste dieren of planten in de meest afgelegen gebieden. De beste fotografen maken ook zo’n wereldtrips, vogeltwitchers rijden Europa rond naar die plaatsen waar dat ene zeldzame vogeltje werd gespot, nachtvlinderliefhebbers zetten ganse nachten hun lampen aan, allemaal om die kans op waarnemingen te verhogen. Je moet het maar doen!

Maar weet je, eigenlijk gaat het voor mij om het waarnemen zelf. Dat is wat mijn ziel verrijkt. Dat zorgt voor de vreugde waar mijn hart van volloopt. Dat is waarom fotograferen mij zo blij maakt. En waarom ik met een verrekijker rondloop. Je gaat namelijk vanzelf beter waarnemen. Je moet dat beestje goed kaderen, erop scherpstellen, anticiperen waar het gaat lopen… Kortom observeren. En dat kan om het even waar. Ook in onze tuin.

zwarte wegmier op de uitkijk

En het zijn de onvervulde verwachtingen die een domper zijn. Hoe meer je verwacht, hoe minder daarvan in vervulling gaat, en hoe ongelukkiger je wordt. De truuk is los te laten. Niets verwachten. En dan wordt iedere ontmoeting een geschenk.

En neem nu die mieren. Zijn ze niet prachtig? Die zitten in iedere tuin, met duizenden. Niet spectaculair, niet zeldzaam. Maar zo mooi om te bekijken. Een perfect verjaardagsgeschenk!

Maarten, °11 september 1970

(foto en tekst recht vanuit onze stadstuin in Sint-Amandsberg)

Ik heb nog meer foto’s van de zwarte wegmier!

24 gedachten over “geschenk”

  1. Dag Maarten,
    Toffe tekst over genieten van het, op het eerste zicht, ‘gewone’. Zo voel ik het ook meer en meer aan. Dit belet niet dat je hart sneller gaat kloppen als je , soms toevallig, op iets speciaals botst.

    En tussendoor: gelukkige verjaardag. Bijna halfweg. Probeer me niet in te halen. Lukt niet. Enkel frustratie.
    Hartelijk, Johan

  2. Zit net op je site Maarten, een late maar welgemeende felicitatie voor je 50ste verjaardag! Ik heb je tekst over de mieren (je verjaardagtekst) gelezen, mooi geschreven, ik zal de andere ook lezen! Vele groetjes, Anny

  3. hey Maarten,
    Bedankt om je wedervaren te delen op deze corona bestendige manier. We hebben er vijftig jaar op moeten wachten. Maar nu is het duidelijk : naast verhalenverteller schuilt er een goeie macro-fotograaf en no-nonsense filosoof in jou. De suikertaart is hilarisch. Nog van dattum.
    Tot kijk, Erik

  4. Een heel gelukkige verjaardag Maarten en dikke proficiat met dit nieuwe project. Heel leuke vertelsels en ook prachtige foto’s!

    Veel plezier met het schrijven en fotograferen; wij lezen met evenveel plezier mee!

  5. Gefeliciteerd Maarten met je 50 zomers! Leuk initiatief trouwens, knappe foto’s vergezeld van een weetje of leuke insteek. Doe zo voort, ‘k zie je tuin vertelsels met nieuwsgierigheid verder tegemoet.

  6. Dag Maarten,
    In naam van de mieren bedankt voor de suikertaart!
    Er was nog ander lekkers te vinden in jouw tuintje, zodat we niet allen op jouw traktatie zijn afgekomen, bovendien ben ik niet zo goed in wiskunde, maar ik zal on-line (corona, je kent dat wel) een telraam bestellen, zodat we de volgende keer voltallig op je 51-ste verjaardag aanwezig zijn.
    PS ik heb mijn voelsprieten ontsmet en heb de reglementaire afstand van een halve centimeter gerespecteerd.
    Proficiat met uw 50 jaren, en mercie voor de vertelsekes

  7. Proficiat met je verjaardag, Maarten!
    Leuke vertelsels en wonderbaarlijke foto’s.
    Hoe fijn om eens mee te mogen kijken door die 50-jarige ogen van je…😉

    Kristel

  8. Hoi Jonge Gast,
    Proficiat met je vijftig mieren mijlpaal !
    Je weet dat het leven pas begint op vijftig 🙂 Geniet er met volle teugen van.
    Leuke website overigens ! Je vertrouwde pen, satirisch, scherp geobserveerd, met gezonde naïviteit, zelfrelativering en een vleugje sarcasme vinden we ook hier graag terug en zullen we met veel deugd en leute blijven lezen.
    Groetjes en doe zo voort,
    Jean-Luc

    1. Dag Jean-Luc, bedankt voor deze heerlijke, hartverwarmende reactie, ik ben er echt in de wolken van! Blij te horen dat de vertelsels bevallen! En bedankt voor de verjaardagwensen, ik probeer de jeugdige aanpak te behouden! Vele groetjes, Maarten

  9. Beste Maarten,
    Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en met deze website!
    Van ‘wegmieren’ kan je natuurlijk niet verwachten dat ze doen wat je wil. Luie beesten! Ze zouden beter een voorbeeld nemen aan de ‘werkmieren’. Die zouden je verwachtingen wel ingelost hebben.
    Groetjes van de grote mierenspecialist,
    Hans

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.