Het ondraaglijke bestaan van een vliegendoder

Geschatte leestijd: 2 minuten

Ondraaglijk is het bestaan van een vliegendoder. Want draag maar eens zo’n dikke bromvlieg naar je nest. Wat een miserie! Die dingen werken helemaal niet mee. Ze zijn letterlijk dode ballast. En daar doe je niet mee wat je wil. Zeker niet als kleine graafwesp.

Help ! (handjes en voetjes in de lucht)

Het is zo al moeilijk genoeg om een vlieg te vangen. Het zijn rappe beestjes en ze hebben ogen op hun rug. Nuja, bij wijze van spreken dan, hun facetogen zijn zodanig groot dat ze praktisch 360º rondom zicht hebben. Hun reactievermogen is gigantisch en steeds verder verbeterd na miljoenen jaren selectie. Want zolang zijn er al vliegen. Alleen door hun prooien heel voorzichtig te besluipen en op het juiste moment razendsnel toe te slaan, kunnen vliegendoders ze toch nog verschalken. Maar dan begint het pas!

Vlieg gevangen. Nu begint de miserie!

Eerst moet je die dode vlieg goed beetnemen. Dan onder je poten krijgen om ermee te kunnen wegvliegen. Maar als je dan eenmaal bij je zorgvuldig –  op voorhand! – gegraven holletje bent, moet je ze nog in dat kleine gaatje manoeuvreren waar je zelf nauwelijks in past. Met ervaring leren vliegendoders een goed toegankelijk plaatsje te kiezen voor hun nest, want dat helpt wel. Maar jonge, onervaren mama’s heb ik al zien sukkelen dat het geen naam heeft. Dan wordt zo’n vlieg letterlijk ondraaglijk en… soms zelfs opgegeven. En dan begint alles weer van voren af aan. Ik zeg het je, ondraaglijk is het!  

Ik ben er bijna… denk ik !
Help! Ik krijg ‘m er niet in!
Nu ben ik nog verder van huis!
Ja! Ja!… Ja?
Deze vlieg bleek ondraaglijk en werd opgegeven…
Ervaren mama vanuit haar gemakkelijk toegankelijk nestje
Zou het zo niet lukken ?
Ik ben er geraakt!
Oef! En dat straks opnieuw!

Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!

16 gedachten over “Het ondraaglijke bestaan van een vliegendoder”

  1. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan…

    Zonder je toelichting bij de foto’s en dus enkel je foto’s bewonderend onderzoeken, liggen liefde en dood dicht bijeen…

    Evertjie

  2. Bedankt voor dit verhaal Maarten. Het doet me het leven anders bekijken en ik ben dankbaar dat ik niet als vliegendoder geboren ben en nog dankbaarder dat ik niet als die vlieg geboren ben. 😉

    1. Bedankt voor de reactie Katherine! We mogen inderdaad dankbaar zijn… Nochtans hoor je mensen soms zeggen dat ze wel eens een vlieg willen zijn (omdat ze dan ongemerkt een vertrouwelijk gesprek kunnen bijwonen). Ze weten niet waar ze zouden aan beginnen! 😂😂😂

  3. Jonckheere Anna

    Maarten,

    Jouw vertelsels zijn werkelijk heel mooi, leerrijk en ze openen onze ogen.
    De vertelsels hebben meestal een leuke twist!
    Mooi dat je jouw urenlange observatie van de natuur zo kan delen!
    Dank je wel!

  4. Dag Maarten,

    Boeiende reeks.
    Vraagje wanneer heb je dit gefotografeerd? Ik veronderstel recent?
    Gebruik je OBS-identify? Zou ik zeker doen.

    Vriendelijke groeten
    Jan

  5. Wat een vermoeiend werk voor zo’n diertje! Straf dat ze je zo dichtbij toeliet als getuige van de noeste arbeid, Maarten. Mooi gefotografeerd alweer.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.