Geschatte leestijd: 2 minuten
Als er nu eens één paddenstoelensoort is die je zou moeten kunnen herkennen, dan is het toch wel het gewone zwavelkopje. Eerst en vooral komt die bijna overal voor. Tenminste, overal waar er hout ligt te rotten, want daarop groeien ze in dichte bundels. Bovendien vallen ze nogal op, met hun zwavelgele, bijna oplichtende hoedjes met vrolijk bruinoranje punt. Je kan er dus moeilijk naast kijken als je passeert aan zo’n uitbundig groeiend groepje zwavelkopjes.
Je moet wel checken of de plaatjes, aan de onderkant van de hoed, groenachtig zijn, want anders kan je te maken hebben met het dennenzwavelkopje of het stobbezwammetje. Die lijken er sterk op en komen even algemeen voor maar zijn wél eetbaar en zelfs lekker, in tegenstelling tot het giftige gewone zwavelkopje. Tussen jonge exemplaren zou je niet mogen missen, maar oudere paddenstoelen verkleuren en verslijmen meestal zodat je minder op het uiterlijk kan afgaan.
Het zou kunnen dat je dus eens moet proeven om zeker te zijn. Het gewone zwavelkopje is zó bitter, dat je het meteen weet. Niemand die er ook maar aan zou denken om er echt van te eten. Doe je dat wel, dan krijg je – uren later – misselijkheid en erge maagpijn, braakneigingen en diarree. Na een paar dagen ben je er normaal gezien wel van af. Dat is natuurlijk ook een manier om die zwavelkopjes te herkennen. Maar zo fanatiek moet je nu ook weer niet zijn hoor!
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Goedemorgen Maarten
Top foto’s
Altijd terug genieten op maandagmorgen.
Ik wens je een prettige maandag toe.
Greets
🙂
Dankjewel hoor Jan, het doet ook altijd deugd om dat te lezen! Ook voor jou nog een mooie maandag!
DANKJEWEL…. Wederom een mooi verhaaltje en sowieso deze zwavelkopjes heel knap in beeld gebracht ! En een rustige , aangename zondag toegewenst . Bij ons in de ARDENNEN ligt er op sommige plaatsen 10 cm sneeuw .
Geelen Jaak Maaseik ( Belgisch – Limburg )
Dankjewel voor de leuke reactie Jaak, en veel plezier daar in de sneeuw !
Ha Maarten.
Nou, ik moet wel toegeven dat ik nogal nieuwsgierig ben, maar proeven zou ik niet snel doen. Wel de ervaringen van anderen weten. Haha. Mooi verhaal Maarten en zo schattig om ze zo bij elkaar te zien in die oranjeachtige kleur. Ik bewonder en kijk er graag naar. Altijd verwondering over zoveel verschillende levensvormen. Om daar alles van te kunnen weten hebben we meerdere levens nodig om daar achter te komen he.
Fijne dag nog!
Groetjes Ineke
Heel verstandig van jou, Ineke, om er af te blijven! En je hebt gelijk, het is fantastisch om al die verschillende levensvormen te ontdekken, het stopt niet! Ook voor jou nog een mooie zondag, en veel groetjes terug!
Dank om die verschillen aan te duiden maar ik ga mij toch niet aan een smaaktest wagen doch door die aanwijzingen visueel beoordelen wanneer ik er nog eens vind. Van de bijgevoegde foto’s is het wél duimen en vingers aflikken.
Dat is nu eens mooi gezegd Etienne! En een verstandige beslissing denk ik!
Wat een mooie zwavelkopjes, zeker als je ze juist belicht. Ik dacht even dat ze een laagje abrikozenconfituur hadden gekregen omdat ze zo mooi blinken, maar proeven zal ik nooit doen. Zoals mijn moeder zaliger zei: alleen naar kijken maar aankomen niet.
Dankjewel voor de mooie beelden en de woorden die mijn weetgierigheid en verwondering alweer tegemoetkomen,Maarten.
Haha Lydi, ja ze blinken nogal hé. En ik denk dat het inderdaad het verstandigst is om er af te blijven! Hartelijk dank en veel groetjes!
Dankjewel weer voor je foto’s en verhaal. Waar smaken de zwavelkopjes naar? Is dat uit te leggen?
Groetjes Ellen
Dat is met veel plezier Ellen! Ik moet toegeven dat ik zelf niet geproefd heb… maar zou gewoon heel bitter zijn. Veel groetjes terug!
Sorry Maarten, mijn fout, ik bedoelde te vragen hoe de dennenzwavelkopjes smaken?
Aha, wel Ellen, dennenzwavelkopjes zouden een eerder zoete smaak hebben, maar ook hier kan ik niet uit ervaring spreken…
oké, dankjewel 🙂