Geschatte leestijd: 2 minuten
Tenenkrullend vind ik het! Of tenenkrommend, zoals ze in Nederland zeggen. Zo van die mensen die zeven dingen tegelijk kunnen doen, en er toch helemaal rustig bij blijven, dat is toch meer dan ergerlijk? Hoe krijgen ze het voor elkaar? En geloof het of niet, ook springstaartjes doen daar aan mee!
Springstaartjes hebben niet alleen een springstaart, die opgeklapt zit onder de buik en waarmee ze bliksemsnel kunnen wegspringen. Ze hebben nog een ander speciaal aanhangsel onderaan hun buik. Er zit daar een kleverige uitstulping die kan opzwellen tot tegen de grond. Het beweegt mee en zet stapjes als een soort zevende poot. Het is daarom dat het vroeger werd beschouwd als een bijkomende steun.
Springstaartjes zijn immers echte grazers. Ze grazen geen gras, maar schimmeldraden. Ze schuimen voortdurend allerlei oppervlakken af, en moeten daar stevig op kunnen blijven staan. Met de klauwtjes aan hun poten raken ze op de meeste plaatsen, maar op gladde oppervlakken volstaan die niet altijd. En omdat ze tijdens het grazen toch maar traag vooruitgaan, net als koeien in de wei, is er tijd genoeg om ook nog een zevende steunpilaar in stelling te brengen.
Volgens de laatste inzichten zou het buikuitstulpsel wel dienen om het evenwicht te bewaren, maar dan eerder door het bevorderen van de oriëntatie van het springstaartje. Door het plaatsen van de buikpoot weet het diertje beter waar het zich bevindt. Het uitstulpsel zou daarnaast ook zorgen voor opname van vocht en uitscheiding van afvalstoffen.
Deze langwerpige soort – Pogonognathellus longicornis – heeft dan ook nog eens extreem lange antennes die voortdurend opkrullen. Daarbij wordt de springstaart klaar voor gebruik opgespannen, en de buikpoot wandelt mee tijdens het grazen. Hou dat allemaal eens onder controle zeg. Een mens zou er gek van worden! Maar nu begrijp ik hoe springstaartjes dat allemaal zo tegelijkertijd kunnen doen en toch zo rustig blijven: hun buikpoot zorgt voor de coördinatie. Mijn tenen moeten dus niet krullen van springstaartjes. En krommen ook al niet. Die springstaartjes toch!
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Het filmpje is zalig, net grazende koeien in de weide.
Greets
Jan
Inderdaad Jan, daar deden ze mij ook aan denken! Nu alleen nog een manier vinden om ze te melken!🤣
Fungiciden zetten deze diertjes dus op hun honger…
Inderdaad Etienne, ze leven van schimmels en die worden afgedood door fungiciden…
Voor mij weer een leerzaam verhaal. Hier had ik geen idee van. Knappe foto’s heb je weer gemaakt.
Dankjewel en tot de volgende blog.
Groetjes Ellen
Dankjewel hoor Ellen! Ja, ik zag het buikpootje eigenlijk zelf ook maar bij bekijken van de film, het zijn immers zo’n kleine beestjes, dat ik het ook nog niet eerder had opgemerkt!
Een buikpootje voor de coördinatie… wat een mooi extraatje voor dit vlijtige diertje.
Dankjewel Maarten voor de info en de mooie beelden, zelfs film deze keer!
Hartelijk dank Lydi! En misschien zouden we allemaal wel zo’n buikpootje kunnen gebruiken om ons dagelijks leven gecoördineerd te krijgen ? 🙂
Heerlijk om die onbekende wonderlijke wereld te leren kennen. Als ik de uitdrukking “mijn tenen krullen ervan”” nog eens gebruik, dan zal ik aan springstaartje denken.
Blij te horen Dominique, dankjewel! Hopelijk heb je toch niet te veel last van krullende tenen! 🙂