huisje

Geschatte leestijd: 2 minuten

Knibbel knabbel knuisje, 

kom maar in mijn huisje, 

’t is helaas geen heilig huisje,

maar ach ieder huisje heeft zijn kruisje, 

en ik knijp wel een oogje dicht, 

ik hou ook een oogje in het zeil, 

en onder vier ogen : dan heb ik nóg zes ogen, 

en die zijn helemaal oog voor jou,

maar mijn ogen zijn groter dan mijn maag, 

en het oog wil ook wat, 

ik heb een oogje op jou,

je bent om in te bijten,

je bent om op te eten, 

om door een ringetje te halen (mijn ringetje!), 

ik sta echt met de mond vol tanden, 

ook al heb ik haar op mijn tanden, 

ook al zit ik op mijn tandvlees, 

ik kom je aan de tand voelen, 

jaja ik weet het: een gekregen paard kijk je niet in de bek, 

je bent echt zo sterk als een paard, 

maar nu heb je op het verkeerde paard gewed, 

ach zelfs het beste paard struikelt wel eens, 

zeker als ik een lijntje uitgooi, 

en ik hou je aan het lijntje, 

ik haal de lijn aan, 

dan blijf je binnen de lijntjes, 

je zit helemaal onder de plak, 

je laat je inpakken, 

maar je blijft op de been, 

je houdt het been stijf, 

je zet je beste beentje voor, 

maar nu heb je geen been meer om op te staan, 

toch hou je het hoofd recht,

je biedt het hoofd, 

oei nu laat je het hoofd hangen, 

ik eet je de oren van het hoofd, 

zo verlies je het hoofd, 

je stort je hart uit, 

waar het hart van vol is loopt de mond van over, 

en bitter in de mond maakt het hart gezond, 

maar nu ben je niet meer mondig, 

je geeft me de pap in de mond, 

je had maar bij moeders pappot moeten blijven, 

want oost west thuis best, 

welkom in mijn huisje, 

knibbel knabbel knuisje!

(Foto en tekst recht vanuit onze stadstuin te Sint-Amandsberg)