Geschatte leestijd: 2 minuten
Het zien van sneeuwklokjes maakt me altijd vrolijk en blij. Zo sereen wit, en zo dapper vroeg in het jaar roept het een warm gevoel op als ze boven komen. Maar ik moet toegeven dat het plaatje beter past als ze zich doorheen een laagje sneeuw omhoog boren. Helaas zijn er geen winters meer zoals vroeger. We zullen het moeten gewoon worden om sneeuwklokjes zonder sneeuwvlokjes te zien. Dat roept dan weer een dubbel gevoel op…
Blijft een feit dat ze heel vroeg bloeien. Waarom in hemelsnaam? De bestuiving gebeurt door insecten en daarvan vliegen er nu wel heel weinig rond. Die weinige vliegen, bijen en hommels kunnen natuurlijk wel alle beetjes nectar gebruiken, en zouden dus massaal op sneeuwklokjes moeten afkomen.
Maar sneeuwklokjes bloeien zó vroeg, dat er nauwelijks bestuiving optreedt. Er komen geen vruchten met zaadjes aan de plant, meestal verwelken de bloemen vruchteloos. Ik heb zelf ook nog nooit een insect op sneeuwklokjes weten afkomen, jij wel ? Meer naar het zuiden toe, rond de Middellandse Zee waar sneeuwklokjes waarschijnlijk van afkomstig zijn, is dat wel het geval. Het is daar warmer en insecten zijn er al vroeger actief. Als de klimaatverandering zo verder gaat, zal dat uiteindelijk ook bij ons het geval zijn.
Niet dat sneeuwklokjes zich niet proberen aan te passen aan onze lage temperaturen. Op de relatief warmste dagen gaan de bloemen iets meer open, om de weinige bestuivers nog beter te verwelkomen. Maar tot nu toe met weinig succes blijkbaar.
Geen probleem voor sneeuwklokjes. Ze planten zich toch veel makkelijker voort via de bolletjes. Zouden ze hier dan toch alleen bloeien om ons mensen blij te maken?
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Dag Maarten,
Mooie foto’s Maarten
Ik geniet er elke keer opnieuw van.
🙂
Warme groet
Jan
Dankjewel hoor Jan, dat doet me ook iedere keer plezier om te horen!
prachtige foto’s weer, dankjewel Maarten
Groetjes Ellen
Met plezier Ellen, en jij bedankt! Veel groetjes terug!
Hoe broos lijken je prachtige sneeuwklokjes,Maarten.
Ook als er geen sneeuw valt, blijft dit een bloempje waar je blij van wordt. Gelukkig hebben ze bolletjes voor de voortplanting.
Als je er toch graag een wit tapijtje bij hebt, kom dan maar naar de Kempen kijken.
Haha Lydi, ja valt er nu toch juist wel sneeuw bij jullie zeker! Maar zelfs zonder sneeuw geeft zo’n sneeuwklokje inderdaad veel vreugde!
Ja, hier op Den Eik (op de grens van Beerse en Gierle, achter De Lilse Bergen) ligt ook al dagenlang sneeuw – maar nog geen sneeuwklokjes gezien, wél de groene blaadjes… Da’s dus andersom! 🙂
Bij jou hebben de sneeuwklokjes dus duidelijk wel gewacht op de sneeuwvlokjes, Marieke! Zo hoort het eigenlijk hé!
Ja, hé! 😀
Interessant over die bestuiving. Bij ons lag er donderdag- en vrijdagmorgen wat sneeuw bij de sneeuwklokjes doch die hingen al troosteloos tegen de grond.
De sneeuwklokjes waren de sneeuwvlokjes voor dus!
Mooi verwoord!
Vorige week hoorde en zag ik al veel sneeuwklokjes tingelen in het bosje langs de Leie in de Bourgoyen-Ossemeersen. Oorverdovend was het niet maar wel verrassend. En de eenzame eerste gele krokus in onze tuin stond er maar beteuterd bij en zag dat dit allemaal te vroeg was…
Dankjewel Anny! Ja de klimaatsopwarming slaat ongenadig toe….
Goedemorgen Maarten. Misschien zijn wij als mensen ook wel sneeuwklokjes,bloeien altijd, planten zich voortdurend voort en trekken zich niets van de seizoenen aan.
We zijn er altijd bij tij en ontij. Maar of we ook altijd zullen overleven is nog maar de vraag. Mooi verhaal Maarten. De sneeuwklokjes redden het wel hoor. Fijne zondag.
Groet, Ineke
Holala, wat een filosofische bedenkingen Ineke, dankjewel hiervoor! Ja, de sneeuwklokjes trekken inderdaad hun plan, ze hebben verschillende overlevingstrategieën. Ook nog een fijne zondag!