De weidebeekjuffers vliegen me rond de oren. Ik sta midden in de beek, klaar om af te drukken als er eens eentje landt. Want landen doen ze wel, af en toe dan toch, maar ze blijven nooit lang stilzitten. De mannetjes zijn druk in de weer, op jacht naar wijfjes, en de wijfjes proberen tussendoor […]
Het stikt hier van de onschuldige elfjes! Meer lezen »
Eindelijk is het zover! Eindelijk vond ik het (voor mij) allermooiste beestje van onze contreien! Op de mannetjes van deze lentevuurspin kan ik gewoon blijven kijken. Die felle kleuren! Dat voorzichtige, poezelige getrippel! En dan die blik! De ogen hebben iets menselijks. De spin krijgt er een ietwat serieuze en zelfs onschuldige uitdrukking door. Het
Gelukkig helpt het om te bluffen! Meer lezen »
Als je één voor één uit een buisje komt, moet er één de eerste zijn. Bij de gehoornde metselbijtjes is dat altijd een mannetje. Dat wordt zo bepaald door de mama-metselbij. Bij de eileg beslist ze of ze het eitje zal bevruchten, en het laatste eitje dat ze in een buisje legt, laat ze onbevrucht.
Waar blijven die meiden toch? Meer lezen »
Mens, mens, wat klagen we toch dat het leven zo kort is. Akkoord, er zijn dieren zoals de Groenlandse haai die een paar honderd jaar kunnen worden, en bomen zoals sequoia’s en drakenbloedbomen worden al eens duizend jaar, daar kunnen we inderdaad niet aan tippen. Maar de meeste dieren en planten moeten het met heel
Het leven is kort Meer lezen »
