Ik ben in snelheid genomen

Geschatte leestijd: 2 minuten

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kan niet meer volgen. Het lijkt net gisteren toen 2023 begon, en daar is het alweer voorbij. Winter, lente, zomer, herfst, en weer winter, elk met hun eigen beestjes en plantjes, zoveel te zien, zoveel te fotograferen. Het gaat allemaal zo snel, veel te snel voor mij. 

Het is het vallen van de bladeren zeker? Met ouder worden, lijkt alles altijd maar sneller te gaan. En blijft er altijd maar minder tijd over. Tijd die ik nodig heb om te fotograferen. Om te blijven stilstaan bij de dingen. Om te genieten van het moment. Om de schoonheid in me op te nemen. 

Ook de gevallen bladeren van de bomen bieden schoonheid. Hun kleuren worden nog eens zoveel intenser als je bewogen beelden maakt. Door een langere belichting kan de camera meer kleur opnemen, en zo heerlijk felle beelden genereren. 

Het korten van de dagen en het dalen van de temperatuur zijn voor loofbomen het signaal om zich voor te bereiden op de winter. Ze doen dit door hun bladeren af te stoten die anders toch maar zouden kapotvriezen. Ze maken dan ook geen nieuw bladgroen meer aan. Door het verdwijnen van het bladgroen komen de kleuren tevoorschijn van de andere bouwstoffen van bladeren: geel, bruin en rood. Je zou kunnen zeggen dat ze nu pas hun ware aard tonen. Ze bekennen letterlijk kleur.

Met snelle bewegingen krijg ik allerlei effecten in de beelden. Maar hoe snel ik ook beweeg met de camera, hoe snel ik ook fotografeer, hoeveel foto’s ik ook neem, ik kan de tijd niet tegenhouden. Daar is het nieuwe jaar al! Ik ben weeral in snelheid genomen…

Beste wensen voor het nieuwe jaar!

(beelden uit de Gentbrugse meersen, december 2023)

---

^{Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!}