Geschatte leestijd: 2 minuten
Eindelijk heb ik mijn sprinkhaan nummer één te pakken! Het is één van de zeldzaamste sprinkhanen van België, en in Nederland komt ie al helemaal niet voor. Aangezien ik een tijdje geleden schreef dat de gouden sprinkhaan voor mij de eeuwige tweede is, moet er natuurlijk ook een eerste zijn. En dat is zijn kleine broertje, de kleine goudsprinkhaan.
Maar eigenlijk moet ik spreken van zijn kleine zusje, want het zijn de wijfjes die het verschil maken. De mannetjes van beide soorten lijken sterk op elkaar, en zijn prachtig metaalblinkend fluogroen getekend.
Waar het wijfje van de gouden sprinkhaan ronduit goudkleurig is, kleurt het wijfje van de kleine goudsprinkhaan even felgroen als de mannetjes, met daarbovenop van die felroze vleugeltjes. Het is dát accent dat de soort voor mij tot de mooiste veldsprinkhaan van Europa maakt.
De roze vleugeltjes helpen misschien als camouflage tussen de tijm, borstelkrans, knoopkruid en roze klaver van hun woongebied, maar zijn verder niet bruikbaar om te vliegen. De roze kleur zal wel aantrekkelijk zijn voor de mannetjes, maar er zijn ook wijfjes met gewoon groene vleugeltjes.
In tegenstelling tot de meeste insecten zijn het bij sprinkhanen de wijfjes die op zoek gaan naar de mannetjes. De mannetjes lokken hen met hun gezang. En geef toe, als daar dan plots zo’n sexy onbeholpen wijfje in roze lingerie opduikt, dan kan geen man daar toch aan weerstaan?
Als (àls) je dit natuurvertelsel leuk vond, klik je dan op het duimpje hieronder aub ? Of nog beter, schrijf je een reactie hieronder? Bedankt!
Hai Maarten,
Wat een mooie beestjes die sprinkhanen. Ik zie ze zelden.
Vraag me af waarom ze zo genoemd worden. Het woord ‘hanen’ doet mij aan iets heel anders denken. Wat is taal toch een vreemd gebruik en zo beperkt om uit te drukken wat je echt bedoelt hé, dat is meer gevoelsbeleving. Zou een sprinkhaan ook gevoelens hebben? Maar jouw schrijven is met gevoel en bekleven van alles wat leeft in de natuur en je weet dat fantastisch over te brengen!
Elke week weer een feestje om te lezen. Dank je wel! En voor nu fijne week!
Groetjes, Ineke
Hallo Ineke, bedankt voor de mooie commentaar. Ik weet ook niet waarom het ‘hanen’ genoemd worden, en evenmin of ze gevoelens hebben. Wetenschappelijk onderzoek toont meer en meer aan dat er individuele verschillen in gedrag zijn, dus misschien betekent dat ook dat er gevoelens aan te pas komen. Ook voor jou nog een mooie week!
Mooie foto’s Maarten
🙂
Bedankt
Vr gr
Jan
Dankjewel Jan!😊😊😊
Maarten, je foto’s worden alsmaar mooier. Je schept elke zondag wel hoge verwachtingen bij je ‘abonnees’. Nooit word ik teleurgesteld tenminste.
Wat een bijzondere verschijning, deze sprinkhaan. Dankzij de foto op het klaverbloempje valt de reële grootte nog beter op, en wat een kleurenpracht.
Het geluid noem je ‘zingen’ waar ik ooit leerde dat het ook ‘bidden’wordt genoemd.
Heb ik goed onthouden dat ze de tonen realiseren door met de ‘knieën’ te wrijven?
Wat een mooie complimenten Lydi! Ik ben heel blij dat de natuurvertelsels je blijven boeien! Bidden ken ik alleen voor roofvogels die ter plekke blijven hangen, maar misschien is het ook iets voor bidsprinkhanen? Sprinkhanen zingen door de achterpoten tegen vleugels te wrijven, en hun gehoororgaan zit in de knieën. Ja, rare beestjes! 😊
Wat een prachtige foto’s heb je gemaakt van dit mooie schepseltje. Ik heb deze nog nooit gezien en dat is dus ook niet vreemd als deze helemaal niet in Nederland huist.
Fijne zondag en tot de volgende.
Groetjes Ellen
Dankjewel hoor Ellen! Ja je zal tot helemaal in het zuiden van België moeten afzakken om ze te zien! Ook voor jou nog een mooie zondag!😊😊😊
Alweer zo’n fantastisch mooie foto’s, waauw! Prachtig!!!!
Dankjewel hoor Virginie!😊😊😊
Prachtige foto’s en met humor beschreven. En op de koop toe leer ik altijd iets bij 🙂. Ik ben fan! Doe zo voort.
Blij te horen Isabelle, en dankjewel hoor!😊😊😊